کارتوشی که دربردارنده نام داریوش اول است
معبد در حاشیه یک دریاچه مقدس کوچک از بلوکهای سنگ آهک محلی به وسعت (?/??در??متر ) ساخته شد و به تثلیث تبسی آمون- رع ، موت و خونس اختصاص داشت. این بنا بوسیله داریوش اول و احتمالاً داریوش دوم دکور شده است، بهمراه اضافاتی که نکتانبو دوم و بطلمیوس ها و یک کلیسای مسیحی که درسمت شمالی ایوان معبد در قرن چهارم میلادی ساخته شد به آن اعمال کردند.
پادشاه در مقابل تثلیث آمون-رع موت و خونس ایستاده است
داریوش شاه درحال ارائه پیشکش به آمون
نکتانبوی اول و نکتانبوی دوم معبد را با یک دیوار سنگی حصار کشی میکنند، بهمین دلیل در حال حاضر دسترسی به معبد از طریق یک سری دروازه (مدخل) که به بخشهای داخلی بنا منتهی میشود امکان پذیر است. خیابانی از ابوالهول های ردیف شده از اسکله ای که در حاشیه دریاچه قرار دارد در امتداد جاده ای سنگفرش شده به غرب منتهی میشد که توسط یکی از مقامات رسمی واحه بنام هرمیاس در قرن چهارم میلادی در آنجا ساخته شده بود.
نمای معبد هیبیس از اسکله
یک مدخل عظیم ماسه سنگی به ارتفاع تقریباً 5 متر که در میان یک دیوار حصاری شکل خارجی قراردارد و در دوران بطالسه و رومی ساخته شده هنوز پا برجا مانده است. نوشته ها و احکام متعددی بر روی این مدخل به تحریر در آمده? نوعی تابلوی اعلانات که به فهم ما از قوانین رومی در این واحه کمک بسیار زیادی کرده است. این تابلو گونه ای از مباحثی مثل مالیات، ارث و میراث، نظام دادگاه وحقوق زنان را شامل میشود که قدیمیترین آن به سال 49 میلادی برمی گردد. در درون مدخل پایه های دو ستون ابلیسک یا تمثال های بسیار بزرگ قرار دارد.
دروازه با ارتفاع ? متر از جنس ماسه سنگ
ساختمان دیوار محوطه درونی در زمان سلسله سی ام یک کیوسک یاد بودی یا تالاری ستوندار باهشت ستون را ضمیمه کرد که در جلوی بخش اصلی معبد قرار گرفت. بدلیل دهانه عریض کیوسک (7/4متر) سقف آن با تیرهای چوبی تقویت میشد، سرستونهای مرکب بر روی این ستونها قدیمیترین سرستون شناخته شده از نوع خود در مصر هستند. گرچه گمان میرفت که توسط نکتانبوی اول ساخته شده باشد ولی تنها کارتوشهای نکتانبوی دوم بر روی دکورهای آن موجود است.
کیوسک یادبودی
یک تالار ستون دار وسیع تر توسط هاکور(آکوریس) از سلسله بیست ونهم به معبد اضافه شد، وی همان پادشاهی بود که شالوده های معبد را تقویت کرد و دیوار غربی که در بنای اصلی ایجاد شده بود را بلافاصله پس ازاینکه معبد ساخته شد در مقابل فروریختگی پشتیبانی کرد. این تالار حاوی 12 ستون نخل شکل از نوع مرکب قدیمی و آنهایی است که در نمای جلو ساختمان بسوی یک حیاط باریک گشوده میشوند. بخش های درونی معبد احتمالاً روی شالوده های زیارتگاه آمون متعلق به دوره حکومت جدید ساخته شده، که گذار بین معماری حکومت جدید و معماری بطلمیوسی را نشان می دهد که خود نشانگر آن است که چیزی را که ما آنرا بعنوان ابداعات بطلمیوسی می انگاشتیم درواقع از دوره سائیس یا دوره اخیر(دوره حکومت ایرانیان) سرچشمه گرفته است. آنسوی تالار ستون دار هاکور یک فرم ابتدایی از پروناس (دالان درونی و ستوندار در ورودی یک معبد) با چهار ستون پاپیروسی شکل صیقلی و دیوارهای پرده ای وجود دارد که گمان میرود مشابه سبک بکار رفته در معبد ششانک اول در الهیبه باشد.
نمونه ای از دیوار پرده ای سرای رومی زایش در معبد دندرا
قدیمی ترین تالارستون دار در آنسوی این تالار قرار دارد، و حاوی چهار ستون با یک تالار پیشکش? جایگاهی مقدس و عبادتگاهی در پشت بنا برای پادشاه الوهیت یافته است. در آنجا چندین تالار جنبی و پلکان وجود دارد که به بام منتهی میشود که حاوی مجموعه ای وسیع از تالارهای آئینی مختص به ازیریس است.
